Άνθρωπος : μια επιτυχημένη(;) μορφή ζωής.
Άνθρωπος : μία επιτυχημένη (;) μορφή ζωής.
Είναι γεγονός πως ο άνθρωπος βασίζεται στο νου του και τα εργαλεία που δημιουργεί για να κάνει πιο άνετη την επιβίωσή του. Με τα στοιχεία αυτά και με τα άλλα χαρακτηριστικά που διαθέτει με μία πρώτη ματιά μπορεί εύκολα να πετύχει το σκοπό του. Μήπως όμως τελικά ένα ζευγάρι κεραίες, μερικές ρίζες στο χώμα ή δύο φτερά θα του έδιναν μεγαλύτερο πλεονέκτημα για μία άνετη ζωή;
Αρχικά το πιο απλό κομμάτι που μπορεί να εξηγηθεί είναι τα εργαλεία. Το ανθρώπινο είδος μπορεί να μην είναι ο μόνος ζωικός οργανισμός που τα χρησιμοποιεί ή τα κατασκευάζει, αλλά είναι ο μόνος που κατασκευάζει εργαλεία με άλλα εργαλεία. Και σε περίπτωση που δεν καταλάβατε την ειρωνεία αυτής της φράσης να επαναλάβω ότι ο άνθρωπος «φτιάχνει εργαλεία για να φτιάξει εργαλεία»! Και εντάξει τώρα θα μου πείτε πως κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο ,αφού έτσι μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες του. Αλλά μήπως απλά έχει κάνει τη ζωή του πολύ πιο περίπλοκη απο ότι θα έπρεπε; Ούτως ή άλλως μετά απο κάποιο σημείο τα ανθρώπινα δημιουργήματα φαίνεται πως όχι μόνο δεν βελτιώνουν την ζωή μας αλλά δημιουργούν εμπόδια σε αυτή. Έχουμε κάνει την καθημερινότητά μας πολύ πιο περίπλοκη από όσο χρειάζεται και αυτό γιατί οι ικανότητες μας, μας έδωσαν τη δυνατότητα να παράγουμε όσα θέλουμε και όχι όσα χρειαζόμαστε. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ενώ λύνουμε μερικά από τα προβλήματά μας, προκαλούμε και άλλα πιο σύνθετα. Απλά σκεφτείτε ότι η πρόοδος της τεχνολογίας όχι μόνο ενίσχυσε τις καταστροφικές τάσεις του ανθρώπου, αλλά έγινε και η αιτία για διάφορες ψυχικές διαταραχές και κοινωνικά προβλήματα, όπως η κατάθλιψη ή ο καταναλωτισμός.
Όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα αρνητικά διότι τα εργαλεία δίνουν στον άνθρωπο την ευκαιρία να δημιουργεί! Με τα εργαλεία μπορεί να αναπαράγει και να ανασυνθέτει όσα βλέπει γύρω του, μια ανάγκη που δεν είναι εμφανής στους υπόλοιπους οργανισμούς, αλλά είναι φυσικό αποτέλεσμα της ανθρώπινης υπόστασης. Με την τέχνη,η ζωή γίνεται πιο περίπλοκη, αλλά μέσα από αυτή εκφράζονται συναισθήματα και ίσως να συμπληρώνονται και ορισμένα βιολογικά χαρακτηριστικά του είδους μας. Μπορεί να συμβάλλει για παράδειγμα στο να αναδείξει τα πλεονεκτήματα ενός ανθρώπου και να τον προτείνει ως πιθανό καλό ταίρι για την αναπαραγωγή,ή να υπογραμμίσει τα αρνητικά κάποιου άλλου. Αλλά πέρα απο αυτό το θετικό αποτέλεσμα της δημιουργίας εργαλείων, συνολικά, η διαδικασία αυτή, έχει βάλει τόσα εμπόδια στη ζωη του,που ίσως τελικά η απλότητα του μυρμηγκιού, του φυτού, ή οποιουδήποτε άλλου οργανισμού να κάνει την ζωή του πολύ πιο εύκολη.
Το να επιβιώνουμε είναι σαφώς πιο εύκολο από αυτό που χαρακτηρίζουμε ζωή! Ακόμα και να καταφέρουμε να ζήσουμε όμως, τα εργαλεία που έχουμε δημιουργήσει μάλλον εμποδίζουν,σε πολλές περιπτώσεις, την ευζωία των υπόλοιπων όντων στη γη.
Όπως και να έχει το πράγμα, ο άνθρωπος είναι αυτός που ορίζει τα αποτελέσματα της χρήσης των εργαλείων του μέσω του νου ή αλλιώς της διάνοιάς του. Των «νοητικών ικανοτήτων, δηλαδή ,που επιτρέπουν την συνείδηση, την αντίληψη, την σκέψη, την κρίση και την μνήμη». Οι έννοια αυτή , παρότι εντοπίζεται και σε άλλους οργανισμούς, έχει επιτρέψει στον άνθρωπο να φτάσει στο σημείο που ειναι σήμερα. Όμως δεδομένου ότι ο άνθρωπος διαθέτει διάνοια, η οποία του επιτρέπει να χειρίζεται τα εγαλεία και να κάνει επιλογές ,γιατί η σύγχρονη πραγματικότητα έχει φτάσει σε τόσο τραγική κατάσταση; Μηπως δεν μπορούμε να διαχειριστούμε σωστά τη δύναμη που μας δίνει το χαρακτηριστικό αυτό;
Είναι εμφανές πως ο άνθρωπος της σημερινής εποχής δεν κατανοεί το περιβάλλον, τον εαυτό του και τα συμβαίνοντα, με τον κατάλληλο τρόπο, αδυνατεί να τα ερμηνεύει, προφανώς δεν παίρνει ορθές αποφάσεις και δεν θυμάται τις επιπτώσεις των πράξεων του. Αν κατάφερνε να δει λίγο πιο αντικειμενικά τη ζωή του θα καταλάβαινε πόσο μακριά απο το στόχο της «εύκολης ζωής» βρίσκεται.
Έχει ειπωθεί πως ο άνθρωπος έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις ημέρες τις δόξας του. Το «ανθρώπινο γένος» αναπτύχθηκε μέχρι ένα σημείο και πλέον,οτιδήποτε νέο κάνει ,αντί να τον εξελίσσει ανοδικά ,τον φέρνει πιο κοντά στην καταστροφή του. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψιν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας θα μπορούσαμε να δούμε ότι δεν είναι καθόλου απίθανο να ισχύει η θεωρία αυτή.
Έχουμε γίνει υπόδουλοι των ίδιων μας των κατασκευασμάτων γεγονός που μας ωθεί σε διάφορες φρικαλεότητες. Είναι εμφανές ότι το ένστικτο της επιβίωσης μπορεί να οδηγήσει κάθε οργανισμό στη βία, ωστόσο θα περίμενε κανένας πως αυτό δεν ισχύει για ένα ζωο που υποτίθεται οτι έχει αναπτύξει τόσο πολύ τον εγκέφαλό του. Παρόλα αυτά, ακόμα και αν αποδεχτούμε οτι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει απο τα ένστικτά του ,νομίζω πως τουλάχιστον πρέπει να μάθει να διεκδικεί μόνο όσα έχουν πραγματικά σημασία. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις πόλεμο για το πετρέλαιο και παράλληλα να σπαταλάς το νερό. Δεν μπορείς να πολεμάς τον καρκίνο και παράλληλα να χρησιμοποιείς απειλές πυρηνικής επίθεσης. Είναι εν τέλει ειρωνεία να κυνηγάς το χρήμα και να καταστρέφεις τους πόρους που μπορούν να σου παρέχουν τροφή.
Μην ξεχνάμε ότι ένας άνθρωπος μόνος του δεν θα κατάφερνε ποτέ να φτάσει στα πολιτιστικά και κοινωνικά επιτεύγματα που έχει φτιάξει η ανθρώπινη κοινωνία σήμερα, όσο έξυπνος και πολυμήχανος και να ήταν. Η κοινωνικοποίηση του ανθρώπου είναι πολύ σημαντική για την επιβίωση του και σίγουρα οι διαφορές κάθε μονάδας κάνουν το σύνολο πιο ισχυρό και ενδιαφέρον . Ωστόσο ο σημερινός ανθρωπος μοιάζει να αγνοεί οτι μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα και προσπαθεί να κυριαρχήσει όλων των άλλων. Έτσι αντιμετωπίζουμε πολέμους, καταστροφές και παντώς είδους επιβολές που κατά τη γνώμη μου είναι εντελώς μάταιες. Ακόμα και αν ο πόλεμος είναι ένας επιπλέον μηχανισμός της φύσης για να διατηρήσει τον ανθρώπινο πληθυσμό σε σταθερά επίπεδα (ώστε να μπορεί να τον θρέφει) , δεν είναι δυνατόν να εξαρτάται από την εκάστοτε δύναμη ποιός θα επιβιώσει και ποιός όχι! Άλλωστε η αγριότητα του ανθρώπου δεν σταματά μόνο στο δικό του γένος αλλά επεκτείνεται και σε οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό (ίσως εδώ να είναι και ο μόνος τομέας στον οποίο δεν κάνουμε διακρίσεις). Ενώ ξέρουμε καλά πως δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον κόσμο τον οποίο δεν έχουμε καλά καλά καταλάβει, προτιμάμε να δρούμε με βάση το βραχυχρόνιο και όχι το μακροχρόνιο συμφέρον μας, καταστρέφοντάς τον.
Αλλά πραγματικά πόσο χαμηλά πρέπει να πέσουμε για να καταλάβουμε ότι αυτά που υποτιμάμε μας είναι απαραίτητα; Ο άνθρωπος έχει πολύ μικρό ρόλο (συνήθως του «κακού») στη ζωή των υπόλοιπων πλασμάτων, γεγονός που αντιστρέφεται όταν μιλήσουμε για το ρόλο των άλλων οργανισμών στη ζωή μας!
Και όμως, επιμένουμε να θεωρούμε πως είμαστε κυρίαρχοι των πάντων ακόμα και αν τα δεδομένα μας δείχνουν το αντίθετο και να αναλώνουμε τη ζωή μας κυνηγώντας ανούσια πράγματα. Μάλλον πρέπει να μάθουμε τι είναι αυτό που πραγματικά αξίζει σε αυτή τη ζωή και ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να εκπληρώνουμε τους στόχους μας. Έτσι ακόμα και αν είμαστε σε μια προδιαγεγραμμένη αρνητική πορεία υπάρχει ακόμα χρόνος να σταματήσουμε να είμαστε αυτό το «άχρηστο» δειγμα ζωής που είμαστε σήμερα... Πρώτα απ΄ όλα πρέπει να αλλάξουμε την νοοτροπία μας, που είναι καθαρά ανθρωποκεντρική και μετά να κατανοήσουμε ότι το συμφέρον του ανθρώπου είναι να διατηρήσει ορισμένα πράγματα όπως υπάρχουν απο τη φύση τους. Δεν χρειάζεται να παρεμβαίνουμε σε όλα γιατί δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα! Αλλά βέβαια αυτό όχι μόνο είναι δύσκολο, αλλά δεν ξέρω και αν υπάρχει τρόπος για να γίνει ποτέ πραγματικότητα. Μην απελπίζεστε όμως, γιατί τα λάθη μας μπορούν να διορθωθούν ανα πάσα στιγμή με έναν μετεωρίτη και ολα θα μπουν στη θέση τους...απλά ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι εδώ για να δεί το αποτέλεσμα!
Β-καροτένιο