Tale as old as time
Υπάρχει μια δύναμη που κινεί τα γρανάζια αυτού του κόσμου. Κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ζωντανοί, ευτυχισμένοι, παντοδύναμοι, τους βοηθά να ξεπερνούν όλες τους τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Τους κάνει ανίκητους, ατρόμητους, δυνατούς και είναι η πηγή της δημιουργικότητας, της ευγένειας, της καλοσύνης και οποιασδήποτε άλλης αρετής. Κάποιοι θα μπορούσαν να σκεφτούν το χρήμα, τη νιότη, την ομορφιά ως δυνάμεις ικανές για τέτοια αποτελέσματα, όμως πιστεύω πως μόνο η αγάπη (νομίζω το περιμένατε) μπορεί να δώσει στον άνθρωπο αυτές τις υπερδυνάμεις!
Και συνεχίζω την κλισέ πορεία αυτού του άρθρου λέγοντας πως η αγάπη είναι μια θρησκεία, που όπως κάθε άλλη, ερμηνεύεται από τον καθένα μας με διαφορετικό τρόπο. Μπορεί να μην πιστεύεις στην ύπαρξη της, μπορεί να μην έχεις αποδείξεις για τα θαύματα της, όμως αν την "ασπαστείς" αδιαμαρτύρητα και καταφέρεις να την κάνεις μέρος της ψυχής σου, θα νιώσεις τη δύναμή της, επειδή απλά θα πιστεύεις ότι υπάρχει. Από τη στιγμή που πιστέψεις στην αγάπη και ότι μπορείς και εσύ να τη νιώσεις και να τη δεχτείς από τους άλλους, θα έρθει στη ζωή σου και ένα ακόμη "θαύμα": η ελπίδα! Όταν νιώθουμε δυνατοί, ατρόμητοι, τολμηροί η ελπίδα έρχεται αυτόματα, αφού μπορούμε να καταφέρουμε πολλά περισσότερα από τότε που κρυβόμασταν πίσω από το φόβο και την απαισιοδοξία.
Και για να σταματήσω να ακούγομαι σαν κείμενο ιεραποστολής, έχω να πω και ένα πραγματικό γεγονός, που μπορεί να πείσει τον οποιονδήποτε για τη γνησιότητα της αγάπης. Η αγάπη, αν είναι συναίσθημα, είναι ο παράγοντας που διαμορφώνει το χαρακτήρα μας. Όταν γεννιόμαστε μπορεί να δεχτούμε αγάπη, ή να μην την νιώσουμε ποτέ από τους γύρω μας. Μπορεί ακόμη να νομίζουμε οι ίδιοι ότι δε μας αγαπούν ή να μην μπορούμε να αγαπήσουμε όσους μας δείχνουν αυτό το συναίσθημα, γιατί νομίζουμε ότι δεν ξέρουμε πως να το κάνουμε. Οποιαδήποτε και αν είναι η συνθήκη, μπορεί αυτή καθ’ εαυτή να πλάσει, όπως θα έλεγε και κάποιος συντηρητικός δάσκαλος, το χαρακτήρα μας.
Δεν είναι τυχαίο φυσικά ότι στην αγάπη βασίζονται όλες οι θρησκείες. Η παρουσία ή η απουσία της από μια ιδεολογία είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να την ακολουθήσουν, καθορίζοντας συγχρόνως το χαρακτήρα και τις δράσεις της ομάδας που την ενστερνίζεται.
'Όλοι αγαπάμε, ο καθένας με το δικό του τρόπο, στον δικό του χρόνο, όμως δεν υπάρχει ανικανότητα για αγάπη. Ίσως πολλές φορές βέβαια ο χρόνος και ο τόπος, ή ακόμα και το είδος της αγάπης να μην είναι κατάλληλα για εμάς, όμως πιστεύω και ελπίζω, ότι όλος ο κόσμος μπορεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί, ακόμα και αν δεν το θέλει.
Αν παρόλα αυτά υπάρξει κάποια στιγμή αμφιβολίας για την ύπαρξη όλων αυτών των πραγματικά υπέροχων δυνάμεων, αν έστω και για λίγο χαθεί η ελπίδα, μπορείς να στραφείς στα παραμύθια για υποστήριξη! Τα παραμύθια είναι αληθινά, όχι γιατί συνέβη κάποτε η ιστορία που περιγράφουν, αλλά γιατί τα συναισθήματα και οι σκηνές που περιέχουν προήλθαν από την ανθρώπινη φαντασία. Όσο ικανός είναι ο άνθρωπος να φανταστεί ένα τέλος όπου "έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" άλλο τόσο είναι ικανός να το πετύχει!
β-καροτένιο